خدمت بزرگ چین به مردم ایران

بعد از روسیه، این روزها چین منفورترین کشور میان مردمان سبز سرزمینم است. خاک ما و دریای ما تقدیم روسیه می‌شود و پول نفت ما تقدیم چین، تا شاید رأی ممتنعی شود برای آنکه نمایندگان شیطان دو سه روزی بیشتر بر اریکه ایران بمانند. هفتاد میلیارد دلار منابع ارزی کشورمان به بانک‌های بی‌هویت چینی سپرده می‌شوند تا به خیال باطل هزینه‌ی پنجه کشیدن به صورت امپریالیسم شود و این هزینه‌ای است که یک ملت و نه خودکامگانی که آنان را به بند کشیدند می‌پردازد. بازارهای کشورمان پر می‌شود از محصولات نامرغوب چینی و کار بدانجا می‌رسد که یک کارآفرین حتی از تولید چوب بستنی باز می‌ماند به سبب واردات چوب بستنی از چین!! و من اما در این میان از یک نگاه خرسندم. تا چند سال پیش همینکه قلم در دستانمان از نوشتن می‌ایستاد یا دستک چاقو هنگام بریدن «پنیر» به دو نیم می‌شد، با لبخندی از شرم می‌گفتیم: «ایرانیه دیگه».. امروز اما مدت‌هاست که دیگر این جمله را نمی‌شنوم. هر جا کالای بی‌کیفیتی به دستمان می‌رسد بی‌اختیار، سرافراز و با افتخار می‌گوییم: «لعنت به این چینی‌ها». این خدمتی است در خور تقدیر و من از این بابت چینیان را سپاسگزارم.